SHËRUAR NGA TUMOR AGRESIV I RRALLË
Në fillim të muajt maj të 2005 mami im, pak para se të mbushte 60 vjeçe, më tha në mirëbesim që kishte humbje gjaku në organet gjinore. Në vazhdimësi prenontoj një vizitë gjinekollogjike. Normalisht rezervohet mbas 8 deri në 10 ditë, përkundrazi thirr doktoreshën të mërkurën, e na cakton vizitën për ditën në vazhdim. Arsyen përse ishte shumë urgjente e kuptuam mbas. Doktoresha nuk e sheh shumë qartë e prenonton shpejt një isteroskopi (domethënë një zbulim i të parit në zgavrën e brendshëme të mitrës që behët me anë të isteroskopis) për ta bërë në day-hospital me anestesi lokale mbas një javë. Arrin dita e prenontimit marr mamin tim e çoj në spital. Gjatë udhëtimit më trego një ëndërr që kishte parë kohë përpara që i bie ndërmend për humbje gjaku: ajo gjendej në krevatin e spitalit dhe ishte e ndihmuar në mënyrë shumë të dashur nga babai i saj,kaluar një jetë më të mirë tre vjet përpara;në veçanti kujtonte që,ndërsa rrinte shtrirë mbi një anë me shpatull të zbuluar,u ankonte për të ftohtë. Babi atëhere e mbulonte e i drejtonte mbulesën në mënyrë shumë mbrojtëse. Në realitet gjyshi im "e mbulon" nga diçka shumë e tmerrshëme e dramatike. Arrijmë në spital e mbas përgatitjes arrin momenti për të hyrë në sallën e operacionit. I tërë duhet të ishte zhvilluar në pak kohe,por nuk qe kështu. Kur dalin mjekët ishin po të thuash pak të shqetësuar për atë që kishin parë. Shpejt na thonë (ndërkohë kishin ardhur babi dhe vëllai im) që nuk dinin për çfarë gjëje u trajtonte, por për një gjë ishin të sigurtë: ishte NJË TUMOR I KEQ e, nënvizuan, "SHUME I KEQ!". Na ra bota mbikurriz, mjekët na rekomandojnë për të mos i thënë asgjë mamit,të paktën deri kur ta kishin të ditur se me çfarë gjëje kishin të bënin. Ishte 16 maj e mbas 7 ditë pikëllimi doktoresha na thirr urgjent në klinikë. Para se të shkojmë (ishte 22 maj,ditë e kushtuar Santa Rites) ndjeva nevojën për të shkuar te prifti e ia them në mirëbesim të gjithë dhimbjen që kisha përbrenda për këtë gjë që po ndodhte. I kërkova një lutje për mamin tim e ai më ngushëllon e më siguro. Doktoresha na lexon përgjigjjen e parë të shikimit istopatologjik: fliste për (qeliza të këqija të shkallës së lartë që të bën të mendosh për vazhdimin e përhapjes në gjak linfoproliferative). Këto qeliza nuk i përkisnin organëve ku kishin qenë hequr e kjo do të thotë që tumori malinj vjen nga një tjetër organ,çfarë organe të tjera ishin të interesuar në tumor,që aty tumori ishte më tepër veprues. Gjëja tragjike ishte se tumori u riprodhonte në mënyrë tërheqëse "që të bën të mendosh". Filluan kështu për ne ditë më të errta se errësira e më të zeza se e zeza, gjithçka e gjithnjë fshehurazi mamit. Kemi marrë kryqin tonë e kemi vënë mbi shpatulla,me guxim e me besim.Gjyshi jonë pati qenë kanal i ndërmjetësimit të rëndësishëm për të arritur në Zemrën e Jezus. Na ndjekin dy javë të zjarrta,urgjenca e një Ataku për të gjithë trupin,udhëtimi i parë në Milano,takimi i parë me l'ematologo në Pescara sepse ndërkohë kishte arritur përgjigjja e dytë istopatologjike që thonte që qelizat e hequra
te mitra i ngjanin më tepër qelizave të gjakut, pa ditur të thuash më shumë. Ndërkohë vendos të çoj mamin tim në Loreto me një grup pelegrinazhi të kishës; në vazhdimësi të pelegrinazhit Macerata-Loreto i besoj Virgjërës Mari një lutje të shkruar;ajo vjen e vënë bashkë me shumë të tjera e vjen e bëhet një zjarr i madh. Ndërkohë i tregojmë për herë të parë mamit për sëmundjen e saj,ishte shumë e rëndësishme reagimi i saj e gjendja e saj psikologjike sepse në këtë moment me një rrëzim të saj do të kishte qenë fundi. Fillojm të recitojmë rruzaren me atë e për atë të gjithë mbrëmjet në shtëpin tonë,kërkonim lutje nga të gjithë e sidomos në kishën ku luten çdo ditë për të sëmurit marrim pjesë shumë herë në takimin e lutjeve të përmuajshme në Pallatin e sportit në Martinsicuro. Arrin diagnoza përfundimtare nga Roma,përfundimi qe tragjik: Tumor malinj (linfoma në gjëndrat limfatike) Hodgkin qeliza të mëdhaja të fenotipit B. Vetëm pas udhëtimit të parë në Milano,nga një vizitë e mëparshme te prifti,gjatë të cilës thotë një bekim,lyrja e të sëmurëve ishte shumë ngushëlluese,dimë nga një profesor me zë që në 25 vjet punë i kishin qëlluar nga gjithë Italia 6 raste të këtij tumori. Ky ishte shkaku për të cilin nga anët tona nuk kishin ditur çfarë të thonin e të bënin. Mjekët e Milanos përcaktojnë mjekimin bashkë me ematologët e Pescares:4 cilde kemioterapi,bëhen 6 në vazhdim jepen sepse sëmundja kishte arritur në palcën e kockës. Tumori ishte në etapën e katër domethënë në të fundit. Terapia përcaktonte një PET-TAK për ta bërë në Macerata e në fund operacionin në Milano. Në këtë kohë kryqi jonë bëhet gjithnjë e më i rëndë, por në të njëjtën kohë siç u shtonte pesha e tij u shtonte edhe forca jonë për ta mbajtur. E kotë të kujtosh të gjithë efektin paralel të kemios e të dhimbjes që kemi provuar kur kemi parë mamin të shtrirë në krevat me krahë të shpuar nga gjilpërat. Në gjithë këto muaj nuk e kam parë kurr mamin tim demoralizuese,të ligështuar të nevrikosur,por ka përballur gjithçka me dinjitet, guxim e mbi të gjitha me shumë Besim. Terapia vazhdon me biopsi të palcës së kockës e në fund operacioni kirurgjik në Milano. Një ditë para nisjes çoj mamin tim te prifti që lutet për atë e bën përsëri lyerjen e të sëmurëve. Kërkojmë ndërmjetësin e gjyshit tim e të Zojës së Bekuar. Në Milano,me të bërë analizat përpara operaciont,doktori na mbledh e me përgjigjjen e analizave në dorë thotë me mahnitje se NUK KISHTE MË GJURMË TUMORI MALINJ por këshillonte për ta bërë operacionin për kujdes. Një pas një në operacion arrijnë përgjigjjet e të gjithë biopsive,rezultati i shikimit istopatologjik e citologjik që pohojnë faljen e plotë të sëmundjes!!! Tashmë ka kaluar pothuajse një vit e mami im ,duke falenderuar Zotin,është mirë; është kthyer të qeshë e të jetojë. Shpresoj që dëshmimi i saj mund të jetë ndihmë për të gjithë ata që janë në vuajtje e janë duke luftuar kundër të keqes. Mami im thotë përherë se edhe kur përpara shiko vetëm errësirë dalë-ngadalë mbërrin një shkëndi drite,pastaj një tjetër e në fund. DRITA E PLOTË QË FITON GJITHMONË PËRMBI ERRËSIRË!!!